tag:blogger.com,1999:blog-46866272488387201782024-02-20T04:27:53.568-08:00Η Ιστορία μέσα απ' την παράδοσηΙστορία και Παράδοση από την συγγραφέα Αnais Zolie
Ερευνήτρια Παραδοσιακής Ιστορίας- Λαογραφίας-Γλωσσών και διαλέκτων Απαγορεύεται η αναδημοσίευση μέρους ή και συνόλου κειμένου ανάρτησης καθ' οιονδήποτε τρόπο, σύμφωνα με τους Ν.237/1920,4301/1929 και 100/75, τα Ν.Δ. 3565/56,4264/62,2121/93 και λοιπούς εν γένει κανόνες του Διεθνούς Δικαίου, χωρίς προηγούμενη γραπτή άδεια της συγγραφέως.
Anais Zoliehttp://www.blogger.com/profile/01552428245079160906noreply@blogger.comBlogger6125tag:blogger.com,1999:blog-4686627248838720178.post-36586652791351634292015-12-12T05:59:00.000-08:002015-12-12T05:59:39.132-08:00 Χριστούγεννα και Κάλαντα<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif; font-size: large;"><strong><em>Τα Χριστούγεννα αρχικά γιορτάζοταν στις 6 Ιανουαρίου μαζί με τα Θεοφάνεια.</em></strong></span><br />
<span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif; font-size: large;"><strong><em>Όμως το 378 μ.χ στην Κωνσταντινούπολη για πρώτη φορά γιορτάστηκε η γέννηση του Χριστού στις 25 Δεκεμβρίου.</em></strong></span><br />
<span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif; font-size: large;"><strong><em>Τα κάλαντα είναι ένα έθιμο που κρατά τις ρίζες του απο εκείνη την περίοδο.</em></strong></span><br />
<span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif; font-size: large;"><strong><em>Ο συμβολισμός τους έχει ως εξής:α) την εξιστόρηση της γεννήσεως και της σημασίας που ήρθε στον κόσμο ο Χριστός και β)την τήρηση του εθίμου της γέννησης,που θέλει να μαζεύονται συγγενείς,φίλοι και γείτονες,στο σπίτι όπου περιμέναν τον ερχομό ενός παιδιού και έλεγαν διάφορα τραγούδια ή παινέματα στην επίτοκη μητέρα,για να πάνε όλα καλά με τη γέννα,και έπειτα μόλις ακουγόταν το πρώτο κλάμα του μωρού, έλεγαν τα συγχαρίκια τραγουδιστά για να γεμίσει το σπίτι με ευχές και να φέρουν ευτυχία και καλή τύχη στο νεογέννητο.</em></strong></span><br />
<span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif; font-size: large;"><strong><em>Έπειτα οι παρευρισκόμενοι ζητούσαν μπαξίσι όπως λέγεται στην Κωνσταντινούπολη δηλαδή φιλοδώρημα και φίλεμα δηλαδή κέρασμα, απ΄τον πατέρα του νεογέννητου.</em></strong></span><br />
<span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif; font-size: large;"><strong><em>Αν ήταν πλούσιος έπρεπε το μπαξίσι να είναι απο μια χρυσή λίρα , αν ήταν φτωχός έδινε αυγά ή αλεύρι.</em></strong></span><br />
<span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif; font-size: large;"><strong><em>Οι γυναίκες ,γειτόνισσες ,φίλες και συγγενείς της επίτοκης,έφερναν στην επίτοκη για τα" καλωσορίσματα" του βρέφους, διάφορα γλυκά και σαρμαδάκια*.</em></strong></span><br />
<span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif; font-size: large;"><strong><em>Απο αυτό το έθιμο , μέχρι και σήμερα τις μέρες των Χριστουγέννων φτιάχνουμε διάφορα γλυκά ,τα γνωστά μελομακάρονα και τους κουραμπιέδες*καθώς στην Ανατολική Θράκη και στην Κωνσταντινούπολη,δεν λείπουν απ΄το Χριστουγεννιάτικο τραπέζι, τα σαρμαδάκια*.</em></strong></span><br />
<span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif; font-size: large;"><strong><em>Επίσης την παραμονή των Χριστουγέννων το απόγευμα στις 24 Δεκεμβρίου δηλαδή, στην Ανατολική Θράκη και στην Κωνσταντινούπολη σε όποια μέρη τηρούν αυτά τα έθιμα,</em></strong></span><br />
<span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif; font-size: large;"><strong><em>τα παιδιά που πηγαίνουν στα σπίτια για τα κάλαντα,εκτός το γλυκό και το φιλοδώρημα,οι νοικοκυρές έχουν ετοιμάσει ψωμάκια που μέσα στο καθένα, όλα έχουν, απο ένα νόμισμα.</em></strong></span><br />
<span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif; font-size: large;"><strong><em>Έτσι παρατηρούμε ότι στο έθιμο με τα κάλαντα τηρείται το εθιμοτυπικό της γέννησης.</em></strong></span><br />
<span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif; font-size: large;"><strong><em>Δηλαδή το τραγούδι ,το γλυκό ,το φίλεμα και το φιλοδώρημα.</em></strong></span><br />
<span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif; font-size: large;"><strong><em>Η λέξη Κάλαντα είναι λατινική (Calenda) και σημαίνει αρχή του μήνα.</em></strong></span><br />
<span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif; font-size: large;"><strong><em>Τα Κάλαντα στο Βυζάντιο ονομαζόντουσαν Κάλενδοι.(Ρωμαική Πρωτοχρονιά).</em></strong></span><br />
<span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif; font-size: large;"><strong><em>Τα Βυζαντινά Κάλαντα...είναι η εξιστόρηση του ερχομού του Χριστού...που συμβολίζει...τη σωτηρία του ανθρώπινου γένους απ΄την πτώση του Αδάμ στο πέρασμα της Καινής Διαθήκης.</em></strong></span><br />
<span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif; font-size: large;"><strong><em>ΒΥΖΑΝΤΙΝΑ ΚΑΛΑΝΤΑ</em></strong></span><br />
<span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif; font-size: large;"><strong><em>Άναρχος Θεός καταβέβηκε και εν τη Παρθένω κατώκησε.</em></strong></span><br />
<span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif; font-size: large;"><strong><em>Ερρουρέμ ,ερρουρέμ,ερρουρερουρέμ,χαίρε Δέσποινα.</em></strong></span><br />
<span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif; font-size: large;"><strong><em>Βασιλεύς των όλων και Κύριος, ήλθε τον Αδάμ αναπλάσασθαι.</em></strong></span><br />
<span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif; font-size: large;"><strong><em>Άγιος,άγιος,άγιος υπάρχεις και Κύριος.</em></strong></span><br />
<span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif; font-size: large;"><strong><em>Γηγενείς σκιρτάτε και χαίρετε,τάξεις των Αγγέλων εφραίνονται.</em></strong></span><br />
<span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif; font-size: large;"><strong><em>Χερουβείμ,Χερουβείμ, χαίρε Παναγία Δέσποινα.</em></strong></span><br />
<span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif; font-size: large;"><strong><em>Δεύτε εν σπηλαίω κατίδωμεν,κείμενον εν Φάτνη τον Κύριον.</em></strong></span><br />
<span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif; font-size: large;"><strong><em>Έρρουρέμ,ερρουρέμ,ερρουρερουρέμ,χαίρε Δέσποινα.</em></strong></span><br />
<span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif; font-size: large;"><strong><em>Εξ Ανατολών Μάγοι έρχονται,δώρα προσκομίζουσιν άξια,</em></strong></span><br />
<span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif; font-size: large;"><strong><em>Χερουβείμ,Χερουβείμ,χαίρε,χαίρε Παναγία Δέσποινα.</em></strong></span><br />
<span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif; font-size: large;"><strong><em>Ήκουσεν Ήρωδης το μήνυμα κ΄όλος εταράχθη ο δόλιος.</em></strong></span><br />
<span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif; font-size: large;"><strong><em>Άγιος, άγιος,άγιος υπάρχεις και Κύριος.</em></strong></span><br />
<span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif; font-size: large;"><strong><em>Πύλαι ουρανόν ηνεώχθησαν, Άγγελοι αυτόν ανυμνήτωσαν.</em></strong></span><br />
<span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif; font-size: large;"><strong><em>Άγιος,άγιος,άγιος υπάρχεις και Κύριος.</em></strong></span><br />
<span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif; font-size: large;"><strong><em>χαίρουσα η κτίσις αγάλλεται και πανηγυρίζει,εφραίνεται.</em></strong></span><br />
<span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif; font-size: large;"><strong><em>Ερρουρέμ,ερρουρέμ,ερρουρερουρέμ,</em></strong></span><br />
<span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif; font-size: large;"><strong><em>χαίρε Δέσποινα.</em></strong></span><br />
<span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif; font-size: large;"><strong><em>Ψάλλοντες Χριστόντον Θεόν ημών, τον εν τω σπηλαίω τικτόμεννων.</em></strong></span><br />
<span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif; font-size: large;"><strong><em>Άγιος, άγιος,άγιος, υπάρχεις και Κύριος.</em></strong></span><br />
<span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif; font-size: large;"><strong><em>Ω Παρθενομήτωρ και Δέσποινα,</em></strong></span><br />
<span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif; font-size: large;"><strong><em>σώζε τους εις Σε καταφεύγοντας</em></strong></span><br />
<span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif; font-size: large;"><strong><em>Χερουβείμ,Χερουβείμ,χαίρε,χαίρε Παναγία Δέσποινα.</em></strong></span><br />
<span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif; font-size: large;"><strong><em></em></strong></span><br />
<span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif; font-size: large;"><strong><em>Καλά Χριστούγεννα</em></strong></span><br />
<span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif; font-size: large;"><strong><em></em></strong></span><br />
<span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif; font-size: large;"><strong><em>Αnais Zolie </em></strong></span><br />
<span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif; font-size: large;"><strong><em></em></strong></span><br />
<span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif; font-size: large;"><strong><em>*Σαρμαδάκια=ντολμαδάκια που γίνονται με...αμπέλόφυλλά ή μαρουλόφυλλα και συμβολίζουν με το τύλιγμα τους τα σπάργανα...δηλαδή το πανί που τύλιγαν τα νεογέννητα...</em></strong></span><br />
<span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif; font-size: large;"><strong><em>*Ο κουραμπιές είναι τουρκική λέξη...και σημαίνει το γλυκό που μοιάζει με μπισκότο...</em></strong></span><br />
<span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif; font-size: large;"><strong><em></em></strong></span><br />
<span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif; font-size: large;"><strong><em></em></strong></span><br />
<span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif; font-size: large;"><strong><em></em></strong></span><br />
<span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif; font-size: large;"><strong><em></em></strong></span><br />
<span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif; font-size: large;"><strong><em></em></strong></span><br />
<span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif; font-size: large;"><strong><em></em></strong></span><br />
<span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif; font-size: large;"><strong><em></em></strong></span><br />
<span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif; font-size: large;"><strong><em></em></strong></span><br />
<span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif; font-size: large;"><strong><em></em></strong></span><br />
<span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif; font-size: large;"><strong><em></em></strong></span><br />
<span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif; font-size: large;"><strong><em></em></strong></span><br />
<span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif; font-size: large;"><strong><em></em></strong></span><br />
<span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif; font-size: large;"><strong><em></em></strong></span><br />
<span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif; font-size: large;"><strong><em></em></strong></span><br />
<span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif; font-size: large;"><strong><em></em></strong></span><br />
<span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif; font-size: large;"><strong><em></em></strong></span><br />
<span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif; font-size: large;"><strong><em></em></strong></span><br />
<span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif; font-size: large;"><strong><em></em></strong></span><br />
<span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif; font-size: large;"><strong><em></em></strong></span><br />
<span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif; font-size: large;"><strong><em></em></strong></span> </div>
Anais Zoliehttp://www.blogger.com/profile/01552428245079160906noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4686627248838720178.post-28131156105252077052015-12-04T14:04:00.001-08:002020-12-04T06:16:14.192-08:00Το έθιμο της "Βαρβάρας" απ΄τη Θράκη ως την Κωνσταντινούπολη<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span style="background-color: black; color: white; font-family: Times, "Times New Roman", serif; font-size: large;"><strong><em>Κάθε 4 Δεκέμβρη τόσο στη Θράκη όσο και στην Κωνσταντινούπολη απ΄τα πολύ παλιά χρόνια ,επικρατεί το έθιμο της "Βαρβάρας".</em></strong></span><br />
<span style="background-color: black; color: white; font-family: Times, "Times New Roman", serif; font-size: large;"><strong><em>Είναι ένας χυλός ο οποίος παρασκευάζεται με υλικά όπως το σιτάρι ,οι σταφίδες,τα σύκα,τα καρύδια,το σουσάμι,τα αμύγδαλα,το ρόδι,το μήλο,κανέλα κ.τ.λ...ανάλογα με τον τρόπο παράδοσης της συνταγής, της κάθε τοποθεσίας και γίνεται προς τιμήν της εορτής της Αγίας Βαρβάρας.</em></strong></span><br />
<span style="background-color: black; color: white; font-family: Times, "Times New Roman", serif; font-size: large;"><strong><em>Ξεκίνησε την εποχή που ο Διόσκουρος που ήταν άρχοντας της Ηλιούπολης, κατά τους χρόνους του αυτοκράτορα Μαξιμιανού (286-305 ) μ.χ.</em></strong></span><br />
<span style="background-color: black; color: white; font-family: Times, "Times New Roman", serif; font-size: large;"><strong><em>Όταν εκείνος στην προσπάθεια του να εξοντώσει τους χριστιανούς ,- διότι είχε καταλάβει ότι η κόρη του η Βαρβάρα είχε αρχίσει να πιστεύει στον Ιησού Χριστό και να ακολουθεί τα βήματα των υπόλοιπων χριστιανών της εποχής-έκανε το εξής- έβαζε στο ψωμί που προοριζόταν για αυτούς προς κατανάλωση δηλητήριο.</em></strong></span><br />
<span style="background-color: black; color: white; font-family: Times, "Times New Roman", serif; font-size: large;"><strong><em>Η Βαρβάρα όταν μάθαινε ότι το έκανε ,πήγαινε κάθε φορά και ειδοποιούσε τους χριστιανούς να μην φάνε και να μην αγοράσουν ψωμί εκείνες τις μέρες που θα ήταν δηλητηριασμένο και τους έλεγε για να συντηρηθούν να καταναλώνουν ότι ξηρούς καρπούς είχαν φυλαγμένους στα σπίτια τους εκείνες τις μέρες.</em></strong></span><br />
<span style="background-color: black; color: white; font-family: Times, "Times New Roman", serif; font-size: large;"><strong><em>Μετά τον αποκεφαλισμό της Βαρβάρας απ΄τον ίδιο της τον πατέρα τον Διόσκουρο , ο όποιος θέλησε με τα ίδια του τα χέρια να κάνει αυτή την αποτρόπαια πράξη ,επειδή η κόρη του η Βαρβάρα έγινε χριστιανή, ξεκίνησαν οι χριστιανοί να φτιάχνουν ένα χυλό με ξηρούς καρπούς και με αυτόν τον τρόπο να τιμούν την Βαρβάρα.</em></strong></span><br />
<span style="background-color: black; color: white; font-family: Times, "Times New Roman", serif; font-size: large;"><strong><em>Στο Βυζάντιο ο χυλός αυτός ονομαζόνταν "Ασουρέ"ή Αsure στην τουρκική γλώσσα.</em></strong></span><br />
<span style="background-color: black; color: white; font-family: Times, "Times New Roman", serif; font-size: large;"><strong><em>Στη Θράκη και στην Κωνσταντινούπολη ...την παραμονή της εορτής της Αγίας Βαρβάρας, οι νοικοκυραίοι στα σπιτικά τους ετοιμάζουν τη "Βαρβάρα" ή τη "Βαρβαρούλα" 'οπως το λένε στην Πρίγκηπο της Κωνσταντινούπολης όπου γίνεται και το εξής έθιμο.</em></strong></span><br />
<span style="background-color: black; color: white; font-family: Times, "Times New Roman", serif; font-size: large;"><strong><em>Τα ξημερώματα της εορτής της Αγίας Βαρβάρας στέλνουν ο ένας στον άλλον,γείτονες ,συγγενείς και φίλοι απο ένα πιάτο "Βαρβαρούλα".</em></strong></span><br />
<span style="background-color: black; color: white; font-family: Times, "Times New Roman", serif; font-size: large;"><strong><em>Άλλοι πάλι θεωρούσαν ότι όποιος έτρωγε απ΄το νηστίσιμο αυτό γλυκό χυλό θεραπευόνταν απ΄την ευλογιά.</em></strong></span><br />
<span style="background-color: black; color: white; font-family: Times, "Times New Roman", serif; font-size: large;"><strong><em>Επίσης πίστευαν ότι όποιο σπίτι έφτιαχνε "Βαρβάρα" και τιμούσε τη μέρα αυτή την Αγία Βαρβάρα,θα έπαιρνε δύναμη και θα είχε καλή υγεία και πολλά αγαθά.</em></strong></span><br />
<span style="background-color: black; color: white; font-family: Times, "Times New Roman", serif; font-size: large;"><strong><em>Η Αγία Βαρβάρα επίσης είναι προστάτιδα των μικρών παιδιών και λέγεται κατά την παράδοση ότι τα φυλάει απο σοβαρές παιδικές ασθένειες.</em></strong></span><br />
<span style="background-color: black; color: white; font-family: Times, "Times New Roman", serif; font-size: large;"><strong><em>Στην περιοχή που λέγεται Μακρά Γέφυρα στην Ανδριανούπολη, μέσα στο χυλό της "Βαρβάρας" ρίχνουν 3 κουκιά και θεωρούν καλότυχο όποιον τα βρεί.</em></strong></span><br />
<span style="background-color: black; color: white; font-family: Times, "Times New Roman", serif; font-size: large;"><strong><em>Η γιορτή της Αγίας Βαρβάρας απ΄τα πολύ παλιά χρόνια ήταν το σημείο που χρονικά σταματούσαν οι γεωργοί της ασχολίες τους.</em></strong></span><br /><br />
<span style="background-color: black; color: white; font-family: Times, "Times New Roman", serif; font-size: large;"><strong><em></em></strong></span><br />
<span style="background-color: black; color: white; font-family: Times, "Times New Roman", serif; font-size: large;"><strong><em>Αnais Zolie</em></strong></span><br />
<span style="background-color: black; color: white; font-family: Times, "Times New Roman", serif; font-size: large;"><strong><em></em></strong></span><br /><br /></div>
Anais Zoliehttp://www.blogger.com/profile/01552428245079160906noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4686627248838720178.post-44147890965577894862015-10-01T07:11:00.000-07:002015-10-01T07:18:19.613-07:00Ο Οκτώβρης της βροχής και του κόκκινου Χρυσάνθεμου<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span style="font-size: large;"><strong><em>Οκτώβριος ή Οχτώβρης.</em></strong></span><br />
<span style="font-size: large;"><strong><em>Κατά το ρωμαικό ημερολόγιο είναι ο 8ος μήνας,γι' αυτό και ονομάστηκε Οκτώβρης.</em></strong></span><br />
<span style="font-size: large;"><strong><em>Είναι ο 10ος κατά το Γρηγοριανό ημερολόγιο και 4ος μήνας του αττικού έτους κάθως είχε ονομαστεί και Πυανεψιών, απ΄τα ιερά Πυανέψια ή Πυανόψια ,που ήταν εορτή προς τιμή του Απόλλωνα.</em></strong></span><br />
<span style="font-size: large;"><strong><em>Την εποχή αυτή ανθίζουν και τα Χρυσάνθεμα.</em></strong></span><br />
<span style="font-size: large;"><strong><em>Ο μύθος που ακολουθεί..μου τον είχε διηγηθεί όταν ήμουν μικρή.. η προγιαγιά μου η Γιασεμί..</em></strong></span><br />
<span style="font-size: large;"><strong><em>και είναι μια λαογραφική αναφορά..όπου στα παλιά χρόνια..το μήνα αυτό..στην Κωνσταντινούπολη..</em></strong></span><br />
<span style="font-size: large;"><strong><em>συγγενείς και φίλοι..παιδιά και εγγόνια..μαζεύονταν τη νύχτα όλοι μαζί..και έκαναν τα λεγόμενα.."νυχτέρια"..</em></strong></span><br />
<span style="font-size: large;"><strong><em>Τα οποία ..ξεκινούσαν μετά το δείπνο..όπου μεγαλύτερος έλεγε ιστορίες στους μικρότερους..</em></strong></span><br />
<span style="font-size: large;"><strong><em>Τα "νυχτέρια" συνήθως γινόντουσαν ...περί την ενάτη βραδινή του εκάστοτε Σαββάτου..</em></strong></span><br />
<span style="font-size: large;"><strong><em>Οι μεγαλύτεροι έπιναν το παραδοσιακό λικέρ καρύδι ..και οι μικρότεροι έτρωγαν το παραδοσιακό γλυκό του κουταλιού απο καρύδι επίσης..το όποιο το είχε ετοιμάσει με τα χεράκια της..η ίδια η οικοδέσποινα του σπιτιού..η προγιαγιά η Γιασεμί..και το σέρβιρε στους καλεσμένους της βραδιάς.. μέσα στον ασημένιο δίσκο με το μεταξούφαντο λευκό πετσετάκι..η πάντα με χαμόγελο και χαρά.. Τζεμιλέ..η οικιακή βοηθός του σπιτιού..η αλλιώς η αγαπημένη ψυχοκόρη της..της προγιαγιάς Γιασεμί..</em></strong></span><br />
<span style="font-size: large;"><strong><em>Νοσταλγικές εικόνες και ιστορίες απο κάποιες όμορφες και αξέχαστες εποχές.~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~</em></strong></span><br />
<span style="font-size: large;"><strong><em></em></strong></span><br />
<span style="font-size: large;"><strong><em>Το κόκκινο Χρυσάνθεμο -της προγιαγιάς Γιασεμί </em></strong></span><br />
<span style="font-size: large;"><strong><em>~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~</em></strong></span><br />
<span style="font-size: large;"><strong><em>Κάποτε ήταν ένα κόκκινο Χρυσάνθεμο που ζήτησε απ΄τη μητέρα Φύση,</em></strong></span><br />
<span style="font-size: large;"><strong><em>να γιεννιέται κ' αυτό μαζί με τα άλλα λουλούδια την Άνοιξη.</em></strong></span><br />
<span style="font-size: large;"><strong><em>Η μητέρα Φύση ,το άκουσε με ιδιαίτερη προσοχή και απάντησε στο παιδί της ,το κόκκινο</em></strong></span><br />
<span style="font-size: large;"><strong><em>Χρυσάνθεμο.</em></strong></span><br />
<span style="font-size: large;"><strong><em>-Αυτό που σε κάνει "μοναδικό",είναι ότι "γεννίεσαι" μαζί με τα πρωτοβρόχια.</em></strong></span><br />
<span style="font-size: large;"><strong><em>Το Φθινόπωρο σ΄έχει για στολίδι στις ολόχρυσες πύλες του παλατιού του.και όταν τ' άλλα δέντρα τις Άνοιξης, τα φύλλα τους πέφτουν απ΄την ξηρασία και τη ζέστη του καλοκαιριού,εσύ ανθίζεις,και είσαι απ΄τα λίγα λουλούδια που επιβιώνει η ομορφιά του μέσα στην παγωνιά του χειμώνα..</em></strong></span><br />
<span style="font-size: large;"><strong><em>Τότε το κόκκινο Χρυσάνθεμο..χαμογέλασε..είμαι "Ξεχωριστό"..αναφώνησε με χαρά..και έγειρε στο νοτισμένο απ΄τη βροχή χώμα, να αγκαλιάσει τη μητέρα Φύση, για τη σοφή απάντηση που του έδωσε..</em></strong></span><br />
<span style="font-size: large;"><strong><em>Ευτυχισμένο ..για την ευλογία και τά δώρα της μητέρας Φύσης που ήταν προικισμένο.. για να την ευχαριστήσει, και να ομορφήνει κ' άλλο την πλάση με την παρουσία του,άρχισε ν' ανθίζει και σ' άλλα χρώματα, όπως κίτρινο και λευκό..</em></strong></span><br />
<span style="font-size: large;"><strong><em>Ο Οκτώβρης.. το θαύμασε .. για την ευγνωμοσύνη και το σεβασμό..που έδειξε στη μητέρα Φύση..και του έδωσε και εκείνος ως δώρο με τη σειρά του, το χορό της μεγάλης βροχής , πάνω στα φύλλα και το μίσχο του, να ποτίζεται ..και να ζωντανεύει αυτό το πανέμορφο λουλούδι που το έκανε και σύμβολο του δικού του μήνα.</em></strong></span><br />
<span style="font-size: large;"><strong><em>*Σημείωση..1)"Ο χορός της μεγάλης βροχής" ..είναι μια δική μου συγγραφική πινελιά που πρόσθεσα στο μύθο..για να δώσω ένα πιο χαρακτηριστικό ρόλο..και μια πιο ποιητική εικόνα..στις πολλές βροχές που φέρνει με τον έρχομο του.. ο μήνας Οκτώβρης.</em></strong></span><br />
<span style="font-size: large;"><strong><em>2)Πυανέψια=πυανός+έψω=βράζω κουκιά</em></strong></span><br />
<span style="font-size: large;"><strong><em>3)Η παραπάνω ιστορία είναι πνευματική κληρονομιά και ενθύμιο σ' εμένα απ΄την προγιαγιά μου τη Γιασεμί που το είχε γράψει η ίδια καθώς και άλλα λαογραφικά παραμύθια .. η προγιαγιά Γιασεμί είχε ως ασχολία της τη λαογραφία την οποία και λάτρευε.. θα δημοσιεύσω και τα υπόλοιπα που έχω..σ΄αυτό το χώρο.</em></strong></span><br />
<span style="font-size: large;"><strong><em> </em></strong></span><br />
<span style="font-size: large;"><strong><em>Σας ευχαριστώ.. για την ανάγνωση..καλό μήνα..</em></strong></span><br />
<span style="font-size: large;"><strong><em></em></strong></span><br />
<span style="font-size: large;"><strong><em></em></strong></span><br />
<span style="font-size: large;"><strong><em>Αναίς Ζολί</em></strong></span><br />
<span style="font-size: large;"><strong><em> </em></strong></span></div>
Anais Zoliehttp://www.blogger.com/profile/01552428245079160906noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-4686627248838720178.post-77717142931273259552015-09-06T16:57:00.000-07:002015-09-06T16:57:17.711-07:00Εlmalarin Yongasi (Τούρκικος παραδοσιακός ρυθμός)<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif; font-size: large;"><strong><em><iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.blogger.com/video.g?token=AD6v5dyfLgarbqYJETQy-VUfBEEr2lztRAivrdBGdeIDIRz5Tn9EV3Ldj-4id7mjR1LWzMUWZgLW94Klj3Hy_HOqDw' class='b-hbp-video b-uploaded' frameborder='0'></iframe></em></strong></span></div>
<span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif; font-size: large;"><strong><em> Εlmalarin στα ελληνικά σημαίνει μήλα...</em></strong></span><br />
<span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif; font-size: large;"><strong><em>Το Elmalarin Yongasi είναι παραδοσιακός τούρκικος ρυθμός.</em></strong></span><br />
<span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif; font-size: large;"><strong><em>Είναι μια μορφή παραδοσιακού τούρκικου χορού του Κasik Havasi.</em></strong></span><br />
<span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif; font-size: large;"><strong><em>To Kasik στην ελληνική γλώσσα σημαίνει κουτάλι και το Ηavasi στα ελληνικά σημαίνει Χαβάς δηλαδή κάτι που επαναλαμβάνεται αδιάκοπα με τον ίδιο ρυθμό ,- η λέξη είναι καθαρά τουρκική, την συναντάμε όμως και στα αράβικα ως hawaa,-στα ελληνικά την συναντάμε όταν θέλουμε να πούμε π.χ. μια φράση όπως- Τον Χαβά του αυτός- δηλαδή έλεγε κάποιος κάτι σε κάποιον και ο άλλος συνέχιζε να λέει τα δικά του- στην περίπτωση του Κasik Havasi έχουμε ως ορισμό αυτή τη λέξη διότι ο ρυθμός του χορού είναι συνεχόμενος και επαναλβανόμενος απο ένα ζευγάρι ξύλινα κουτάλια ως μουσικό όργανο που τα κρατούν στα χέρια τους οι χορευτές του.</em></strong></span><br />
<span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif; font-size: large;"><strong><em>Το Κasik Havasi έχει σαν χαρακτηριστικό μέτρο τα 2/4 ή 4/4.</em></strong></span><br />
<span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif; font-size: large;"><strong><em>Τα όργανα που χρησιμοποιούνται επίσης για να παράγουν τον ήχο είναι το λαούτο ο μπαγλαμάς και το κλαρινέτο τα όποια συνοδεύον τα παραδοσιακά τραγούδια όπως το Elmalarin Yongasi.</em></strong></span><br />
<span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif; font-size: large;"><strong><em>To οποίο προέρχεται απ΄το Ικόνιο (πρώην Φρυγία) ή Κonya όπως ονομάζεται στα τούρκικα και βρίσκεται 500χλμ ΝΑ της Σμύρνης.</em></strong></span><br />
<span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif; font-size: large;"><strong><em>Έχει μεγάλη ιστορική και πολιτιστική κληρονομιά μιας και κατοικείται απ΄τα αρχαία χρόνια και είναι η έβδομη πιο πυκνοκατοικειμένη πόλη της Τουρκίας.</em></strong></span><br />
<span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif; font-size: large;"><strong><em>Σε γενικές γραμμές το Κasik Havasi είναι ένας ιδιαίτερος παραδοσιακός χορός που εκτός απ΄το Ικόνιο τον συναντάμε και σε αρκετές άλλες περιοχές της Τουρκίας σε γάμους και γιορτές καθώς και σε διάφορες άλλες μουσικοχορευτικές εκδηλώσεις...</em></strong></span><br />
<span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif; font-size: large;"><strong><em></em></strong></span><br />
<span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif; font-size: large;"><strong><em>Anais Zolie</em></strong></span><br />
<span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif; font-size: large;"><strong><em> </em></strong></span></div>
Anais Zoliehttp://www.blogger.com/profile/01552428245079160906noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-4686627248838720178.post-85747373782363963272015-09-01T08:48:00.000-07:002015-09-01T08:59:17.401-07:00Αρχή της Ινδίκτου<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif; font-size: large;"><strong><em>Ο μήνας Σεπττέμβρης είναι κατά το Γρηγοριανό ημερολόγιο ο πρώτος μήνας του Φθινοπώρου, ο ένατος μήνας του έτους και έχει 30 ημέρες.</em></strong></span><br />
<span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif; font-size: large;"><strong><em>Στο Ρωμαικό ημερολόγιο ήταν ο έβδομος μήνας.</em></strong></span><br />
<span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif; font-size: large;"><strong><em>Σ' αυτό το στάδιο του χρόνου, παρόλο που οι καιρικές συνθήκες που επικρατούν θυμίζουν ακόμα καλοκαίρι, τα μετερεωλογικά φαινόμενα αρχίζουν να μεταβάλονται και να αλλάζουν, προετοιμάζοντας έτσι τη φύση για τον επερχόμενο χειμώνα.</em></strong></span><br />
<span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif; font-size: large;"><strong><em>Επίσημα το Φθινόπωρο ξεκινά στο τελεταίο δεκαήμερο του Σεπτέμβριου, με την άφιξη του ήλιου στο φθινοπωρινό Ισημερινό σημείο της τροχιά του στις 22 του αυτού μήνός.΄</em></strong></span><br />
<span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif; font-size: large;"><strong><em>Την πρώτη του Σεπτέμβρη η Ανατολική Ορθόδοξη εκκλησία γιορτάζει την Αρχή της Ινδίκτου.</em></strong></span><br />
<span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif; font-size: large;"><strong><em>Η αρχή της Ινδίκτου έχει τις ρίζες της κατά τη διάρκεια της Ρωμαικής εποχής.</em></strong></span><br />
<span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif; font-size: large;"><strong><em>Indictio είναι λέξη ρωμαική και σημαίνει τη δεκαπενταετή περίοδο, όπου πλήρωναν τους φόρους τους στους Αυτοκράτορες οι Ρωμαίοι.</em></strong></span><br />
<span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif; font-size: large;"><strong><em>Κατά την εκκλησιαστική παράδοση την αρχή της Ινδίκτου την εισήγαγε ο Αύγουστος Καίσαρ (1-14) και διέταξε την γενική απογραφή των κατοίκων Ρωμαικού κράτους καθώς και την είσπραξη των φόρων κατά την πρώτη Σεπτεμβρίου.</em></strong></span><br />
<span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif; font-size: large;"><strong><em>Απ΄τη εποχή του Μεγάλου Κωνσταντίνου κατά τη Βυζαντινή περίοδο 313 μ.χ, έγινε επίσημα η χρήση της Ινδικτίωνος ως χρονολογίας.</em></strong></span><br />
<span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif; font-size: large;"><strong><em>Ξεκινούσε δηλαδή η αρχή του Νέου Έτους.</em></strong></span><br />
<span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif; font-size: large;"><strong><em>"Ίνδικτον ημιν ευλόγει νέου χρόνου, ώ και παλαιέ και δ΄ανθρώπου νέε."</em></strong></span><br />
<span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif; font-size: large;"><strong><em>Απολυτίκιον της εκκλησιαστικής ακολουθίας την 1η του μηνός Σεπτεμβρίου.</em></strong></span><br />
<span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif; font-size: large;"><strong><em>Ο πάσης Δημιουργός της κτίσεως, και ο καιρούς και χρόνους εν τη ίδια εξουσία θέμενος,ευλόγησον τον στέφανον του ενιαυτού της χρηστότητος σου, Κύριε φυλάττων εν ειρήνη τους βασιλείς και την πάλιν σου, πρεσβείαις της Θεοτόκου, μόνε Φιλάνθρωπε.</em></strong></span><br />
<span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif; font-size: large;"><strong><em>Παράλληλα υπήρχε η Παπική Ινδικτίωνα.</em></strong></span><br />
<span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif; font-size: large;"><strong><em>Λαογραφικά η Αρχή της Ινδίκτου σε ορισμένες περιοχές της Ανατολικής Θράκης, όπου εκεί φυλάσσεται ακόμα και στις μέρες η παράδοση, την 31 Αυγούστου την ονομάζουν "κλειδοχρονιά" ,γιατί κατά τους θρύλους και την ιστορική παράδοση, ο παλιός χρόνος κλείδωνε τις πόρτες του και παρέδιδε τα μεσάνυχτα στο Σεπτέμβρη ένα μεγάλο χρυσό κλειδί,να το δώσει στον καινούργιο χρόνο για να περάσουν οι εποχές και οι μήνες.</em></strong></span><br />
<span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif; font-size: large;"><strong><em>Οι εποχές συμβόλιζαν τη Μάνα που κάθε μια είχε τρία ευλογημένα παιδιά, τους μήνες δηλαδή που κάθε ένας απο αυτούς είχε και ένα ξεχωριστό χάρισμα και το δώριζε στους ανθρώπους.</em></strong></span><br />
<span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif; font-size: large;"><strong><em>Στην Πρίγκηπο της Κωνσταντινούπολης ή Istanbul που είναι η σημερινή της ονομασία και σημαίνει στα ελληνικά Εις την Πόλιν, υπάρχει ένα έθιμο απ΄την εποχή του Βυζαντίου λόγω όπως ανέφερα και πιο πάνω την πρώτη Σεπτεμβρίου γιορτάζονταν η Βυζαντινή Πρωτοχρονία ή "Αρχιχρονιά" όπως έλεγαν.</em></strong></span><br />
<span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif; font-size: large;"><strong><em>Στην είσοδο του σπιτιού οι νοικοκυραίοι άφηναν αποβραδίς ένα πιατάκι με καρύδια και μέλι για να γλυκάνουν τον καινούργιο χρόνο και το πρωί έσπαγαν για καλή τυχή ένα ρόδι στο κατώφλι της εξώπορτας, για να είναι ευτυχισμένος ο καινούργιος χρόνος και να τους φέρει πολλά όμορφα δώρα το Φθινόπωρο.</em></strong></span><br />
<span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif; font-size: large;"><strong><em> </em></strong></span><br />
<span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif; font-size: large;"><strong><em>Καλό και ευλογημένο Φθινόπωρο</em></strong></span><br />
<span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif; font-size: large;"><strong><em></em></strong></span><br />
<span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif; font-size: large;"><strong><em>Αnais Zolie</em></strong></span><br />
<strong><em><span style="font-family: Times; font-size: large;"> </span></em></strong><br />
<strong><em><span style="font-family: Times; font-size: large;">*Σημείωση...Γρηγοριανό ημερολόγιο είναι αυτό που χρησιμοποιείται σήμερα στον Δυτικό κόσμο.</span></em></strong><br />
<strong><em><span style="font-family: Times; font-size: large;">Είναι μια παραλλαγή του Ιουλιανού ημερολογίου και έχει θεσπιστεί στη Δύση απ΄τον πάπα Γρηγόριο ΙΓ τον οποίο και πήρε τ΄όνομα του.</span></em></strong><br />
<span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif; font-size: large;"><strong><em></em></strong></span><br />
<span style="font-family: Times, "Times New Roman", serif; font-size: large;"><strong><em></em></strong></span> </div>
Anais Zoliehttp://www.blogger.com/profile/01552428245079160906noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4686627248838720178.post-26443578065819051452015-08-26T15:41:00.001-07:002015-08-26T15:41:42.569-07:00<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
ΣΥΝΤΟΜΑ ΜΕ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ</div>
Anais Zoliehttp://www.blogger.com/profile/01552428245079160906noreply@blogger.com0